Zondag 21 mei

Ik begon de ochtend met het plaatsen dat ik er soms helemaal doorheen zit.
Maar graag wil ik de dag afsluiten met het posten van een bericht dat ik een super dag heb gehad.

Wouter en de kinderen zijn naar de kerk geweest.
Ik heb mijn boek gepakt en ben naar de reeuwijkse plassen gereden waar ik heerlijk 1,5 uur een boek heb gelezen. 
Terwijl ik daar aan het lezen en genieten was en de rust ervaarde, vloog er een eend op mij af. En voor mij in de heg landde. Waar hij heel mooi bleef zitten. Ik ben niet in mijn eendje!!!! Mensen waren verbaast en gingen foto's maken, maar ik wist dat dit weer zo'n mooie knipoog van God was.

Deze weg zal met hoogte punten en diepte punten zijn maar nooit zal ik die alleen hoeven te bewandelen. De Heer is met mij, en stuurt ook allemaal lieve mensen om mij heen om dit te dragen.

In de middag zijn we met het gezin en vrienden naar een speeltuin geweest. Waar we onder het genot van een wijntje,goed gesprek,de zon aan het genieten waren.

Liefs Esther

Het is zondag ochtend 7 uur. 

Het is weer een ochtend dat ik vroeg ben wakker geworden omdat mijn gedachten maar niet kunnen stoppen.

En die gedachten gaan altijd over de "kanker".

Ik merk dat ik de laatste tijd sneller down ben, iets wat ik niet herken van mijzelf "voor de kanker".

Voor de kanker leefde ik, ik was druk met van alles en nog wat. Moest eerder er op letten dat ik ook mijn rust momenten pakte. Maar ik was een bezige bij.

Nu draait alles om de kanker. Elke dag is het aftasten hoe ik mij voel. Hoe is mijn energie level ? Kan ik vandaag de prikkels aan van het leven ?

Elke middag moet ik rusten anders hou ik de dag niet vol. 

Maar soms van dit alles, de beperkingen, raak ik gefrustreerd. Ik wil leven en functioneren als een vrouw van 37. Ik wil een moeder zijn die genoeg energie heeft om met haar kinderen activiteiten te ondernemen, niet 2x in de week, maar elke dag !!!!! 

Alles wat ik wil moet ik los laten, en mijn geest continu toe spreken dat het ook goed is om met de kids een middagje een filmpje in bed te kijken. Dit omdat ik geen energie heb om met ze dan op dat moment naar de speeltuin te gaan.

Het analyseren van elke dag begint dus al aan het begin van de dag en eindigt ook aan het einde van de dag. Het slapen gaat mij in de nacht dan ook niet zo goed af.

En soms, soms zou ik zo graag het willen uitschreeuwen vanuit mijn tenen, gillen en huilen en boos zijn. Midden in het bos. Waarom waarom waarom ????????? 

Ik wil een goede moeder zijn.

Ik wil vrouw van mijn man kunnen zijn,

Ik wil een goede vriendin zijn.

Ik wil een goede zus zijn.

Ik wil een goede tante zijn.

Ik wil een goede dochter zijn.

Alles wat ik WIL doet er niet toe, ik moet leren overgeven. Loslaten. Maar hoe doe ik dit?

Hoe leef ik in rust ? Hoe leef ik in vertrouwen ? Al die rol patronen kan ik nu niet waar maken. Ik kan ze niet altijd waar maken, het is niet dat alles stopt. Maar soms op momenten wel, dan ben ik te moe en kan ik de kinderen niet naar bed brengen. Of heb ik geen energie te praten met een vriendin. 

En ook zijn er wel momenten dat ik er even uit kan met de kids, en ook zijn er wel die momenten dat ik even energie heb om samen hand in hand te lopen met Wout. En soms kan ik een vriendin troosten die er ook even doorheen zit. En soms kan ik even face-timen met mijn nichtje en neefje.

En zo terwijl ik dit schrijf zie ik dat er wel die momenten zijn, maar door mijn ziekte nu anders zijn bekleed. Fijn om zo even nu mijn hoofd te legen.....

Koen zegt nu terwijl ik nu aan het schrijven ben "mama niet huilen, je was blij toen je nieuwe schoenen kreeg deze week". En hij heeft helemaal gelijk ik was van de week blij toen ik van de Omoda  per post mijn nieuwe adidas gympen kreeg hi hi.

Misschien moet ik mij meer bewust zijn van die kleine geluks momenten. En die elke dag gaan opschrijven.

update bezoek aan oncoloog

Gisteren hebben Wout en ik voor de chemo behandeling een bezoek gebracht aan de oncoloog.
Bij de oncoloog kan ik mijn vragen kwijt, maar ze doet ook een lichamelijk onderzoek hoe het met mijn tumoren gaat. 
De laatste keer dat ze had gevoeld was een 4 weken geleden want ze was in de tussentijd ook met vakantie geweest. Ik vond het spannend om zelf te voelen, maar een paar dagen geleden toch gedaan. Ik voelde niets meer in mijn oksel en ook niet in mijn borst. Maar nog niet te hard juichen eerst laten checken door de arts, zei mijn nuchtere man naast mij ;)
Zo gezegd zo gedaan gisteren heeft de oncoloog gevoeld, en ze voelde niets meer in mijn oksel. En ze dacht nog een kleine tumor te voelen in mijn borst (grote van een erwtje).
Prijs de Heer !!!!

Regenboog gister avond boven Gouda. Er is hoop.

  

                Foto's vanuit mijn moeders raam in Gouda

Over een anderhalve week heb ik mijn echo om vast te stellen hoe groot het nog werkelijk is en of het zeker is dat de uitzaaiingen weg zijn in mijn borst.

Maar dit mooie nieuws wilde ik graag even met jullie delen.

Liefs Esther💜

8 mei

Hallo allemaal,

Ik kreeg al veel vragen om mij heen "Esther wanneer ga je weer je blog schrijven"?.

En ze hadden helemaal gelijk het is al weer een tijdje geleden.

Soms voelen dagen als jaren en soms vliegen ze voorbij voordat ik er erg in heb.

En dit kan ik linken aan mijn "slechte week" en "goede week".

Mijn slechte week is de week nadat ik mijn chemo heb gehad. En nu hebben we nummer 3 gehad (28 april) van de AC kuren, de AC kuren zijn er in totaal 4 en aankomende vrijdag staat de vierde (12 mei) voor de deur. Ik ben zo blij dat we dat dan kunnen afsluiten. Een mijlpaal !!

Samen met mijn zusje toen ik mijn derde kuur kreeg.

Want als ik heel eerlijk ben zijn de AC kuren niet te doen. Je voelt pijnen die niet te omschrijven zijn en soms ook werkelijk niet te dragen zijn. Botpijn bv is een pijn wat ik ervaar in mijn eerste ruggenwervel en door gaat naar mijn bekken. En ik voel elke ruggenwervel ! Deze pijn krijg ik op mijn vierde dag na het toedienen van de chemo en neulasta injectie en houd een 2,5 dag aan. Daarnaast heb ik ook veel last van mijn longen en van mijn neusgaten elke adem teug voel ik in de spieren van mijn longen en in mijn neusholten.Mijn slijmvliezen reageren op de chemo. 

En elke dag maak ik mijzelf er van bewust "Esther deze dag gaat voorbij, weet dat je op de volgende vrijdag weer kan functioneren". Dagen kunnen dus HEEL lang duren :(

  

Maar zo met elkaar maken we er een dolle boel van en genieten we!

In de eerste week van de meivakantie hebben we even bijgekomen van school. Kinderen waren moe en hebben genoten van het even niets "moeten".

De bakken met playmobile kwamen weer tevoorschijn. En Wouter had een partij Lego op marktplaats gekocht waarin de kinderen heerlijk hun fantasie kwijt konden in het bouwen van "vliegende race auto's". Het zijn ook echte mannen die Bram en Koen .

En ja we keken alweer een jaar uit naar Koningsdag, want dan kunnen we weer schatten verzamelen op de kleedjes markt!!!

Mirjam was mee, wat al jaren een traditie is, want wij gaan niet alleen naar Gouda wij gaan het liefste alle plaatsen rondom Gouda af. Dit jaar hebben we Gouda,Stolwijk en Schoonhoven bezocht en ik was gesloopt maar o zo voldaan. Wat hou ik van Holland.

                               

                                                        Lang leve de Koning!!

In mijn chemo week zijn de kinderen zo lief opgevangen door familie en vrienden waardoor Wouter veel voor mij kon zorgen dit gaf heelveel rust. 

Ook was het zwaar voor Wouter om van dichtbij mij zo te zien lijden. Dat had hij nog niet hele dagen meegemaakt. Maar hij heeft het geweldig gedaan. Als een verpleger hield hij mij goed in de gaten en zorgde dat ik op tijd mijn medicijnen kreeg. Maar ook mijn portie vitamines en boterhammetjes. Hele bijzondere creaties van smoothies kwamen voorbij ha ha

En nu vanaf vorige week vrijdag ben ik weer back to life!!!

Ik merk dat ik dan graag de week wil in halen die ik heb gemist. Maar dat kan niet qua energie. Ik kom nooit de volle 100% weer uit de chemo. Ik lever elke keer een stukje conditie in....

Maar ach ik ben geschapen met een enorm sterke wil, en soms functioneer ik puur op die wil. Helaas moet ik het dan wel de dag erna of dezelfde dag het bekopen. Een flinke huilbui omdat ik te moe ben of echt geen stap meer kunnen zetten.

Zo hebben we afgelopen zaterdag genoten van een dagje apenheul. En wat was dat genieten!!! Zo fijn om op zo'n dag even niet met kanker bezig te zijn.

We hebben een rolstoel gebruikt van het park zodat ik af en toe kon uitrusten. Wouter moet alleen nog even leren hoe hij om moet gaan met iemand die in een rolstoel zit ha ha Want ik stond regelmatig in het midden van een looppad stil terwijl Wouter met de kids rende naar iets wat ze hadden gezien!! En op zo'n moment voel je je dan wel even bekeken hi hi Dusssssssssss

Maar het is ook heerlijk als je zusje de slappe lach krijgt wanneer ze je een heuvel op duwt !!!

Het is zo fijn om te lachen met elkaar.

                           Zelfs de eendjes waren in de Apenheul, Eendenheul!

                                                  Bram en Koen zaten vaker in de rolstoel dan ik :)

Maar de dag erna was alles teveel. Wouter speelde in de kerk die zondag en was al om 8 uur vertrokken. En ik had echt geen energie meer. Alles was gegeven in die zaterdag voor 2 dagen!

De kinderen wilde graag naar de kerk en ik heb alleen de zangdienst bijgewoond.

Heerlijk om zo door de liederen weer dicht bij God te zijn, muziek is hierin voor mij zo belangrijk. Maar woorden van liederen hebben nu een veel diepere betekenis voor mij.

Neem nu Opwekking 733 Tienduizend redenen. 

De zon komt op, maakt de morgen

wakker;

mijn dag begint met een lied voor U.

Heer, wat er ook gebeurt

en wat mij mag overkomen,

laat mij nog zingen als de avond valt.

Refrein:

Loof de Heer, o mijn ziel.

O mijn ziel, prijs nu zijn heilige Naam.

Met meer passie dan ooit;

o mijn ziel, verheerlijk zijn heilige

Naam.

Heer, vol geduld toont U ons Uw

liefde.

Uw Naam is groot en Uw hart is

zacht.

Van al Uw goedheid wil ik blijven

zingen;

tienduizend redenen tot

dankbaarheid.

(Refrein)

En op die dag, als mijn kracht

vermindert,

mijn adem stokt en mijn einde komt,

zal toch mijn ziel Uw loflied blijven

zingen;

tienduizend jaar en tot in

eeuwigheid.

(Refrein 2x)

slot:

Verheerlijk zijn heilige naam.

Verheerlijk zijn heilige naam.

(Refrein 2x)

Verheerlijk zijn heilige naam.

Verheerlijk zijn heilige naam.

Prachtig lied maar bij het laatste couplet, moest ik stoppen met zingen. Is dit couplet van toepassing op mij persoonlijk? Die gedachtes schieten er dan door mijn hoofd heen. Ooit zal die dag komen dat weet ik, maar ik wil dat die dag nog niet snel gaat komen. Maar het is zo mooi als je verder zingt en zingt dat je dan op dat moment ook Zijn loflied zal zingen. Ik moet de onzekerheid in de handen van mijn Hemelse Vader leggen. En dat deed ik ook zo bewust op dat moment, en daarna mag ik Zijn naam weer verheerlijken.

In de avond kwamen vrienden van ons om met ons het avondmaal te vieren en voor genezing te bidden. Met diep ontzag hebben we dit ook mogen doen, hebben we de kanker ook benoemd en in Jezus naam  aangesproken om te verdwijnen uit mijn lichaam. 

Maandag 8 mei.

Een nieuwe week is begonnen. De kinderen gaan na 2 weken vakantie weer naar school. Ik zal ze missen. Hun heerlijke opmerkingen, Koen:"mam dit lego poppetje heeft ook chemo want hij heeft geen haar". 

Koen kan ook zingend door de supermarkt lopen en zingt dan hard "mama is weer beter".  Ha ha wat hou ik toch van mijn kids !

Maar wat is het ook heerlijk dat je weer even in de stilte kan functioneren. En even stil kan staan bij je eigen gedachtes, zonder dat je wordt afgeleid... Mijn valkuil is nu wel dat ik graag 48uur in 24 uur wil proppen.

Nu is het alweer donderdag 11 mei en gaan er snel wat dagen voorbij in een week. Ontzettend veel leuke dingen gedaan, een zeefdruk cursus, bijgekletst met vriendinnen, naar de bios, zelf weer boodschappen kunnen doen. Ik wilde deze week weer heerlijk de "oude Esther" zijn. Maar toch wordt ik vaak geconfronteerd met het feit dat ik de oude Esther niet meer ben en ook niet meer zal worden. Er is zo'n duidelijk verschil in het leven voor de kanker en het leven nu met de kanker en hopelijk straks na de kanker.

Ik kan daar soms een traantje om weg pinken. Dat is een rouw proces.

Mijn zelfgemaakte zeefdruk met de tekst van Mattheus 6:26

Kijk naar de vogels in de lucht:ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren,het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij ? 

* Bestellingen kunnen geplaatst worden :)

Onze vriend Matthijs die heel onze tuin heeft gesnoeid, bedankt Matthijs!

En nog een foto van de krat met al jullie cadeautjes. Wat heb ik daarvan genoten.

Maar God heeft een plan met mij en wat dat plan ook mag zijn ik wil in Hem vertrouwen. En af en toe bij Hem huilen,lachen,boos zijn. Hij kent mijn hart Hij weet wat ik nodig heb.Zo leg ik ook mijn vierde kuur die ik morgen zal krijgen in Zijn handen.

Ik bid dat de Heer mij beschermt, en de bijwerkingen weg zal nemen.