Chemo dag!

Dinsdag 19 september

Vandaag was het dan zover ik mocht mij melden om 8:45 uur bij de dokter voor gesprek en daarna naar de chemo.
Maandag kwam het telefoontje van mijn oncoloog dat mijn leverwaardes verdrievoudigd waren, gestegen! Helaas niet gedaald. De klap was erg groot. Maar was dankbaar te horen dat ook al waren mijn waarden nog slechter dat ik wel mocht gaan startten met de chemo.

Diezelfde ochtend was ook onze huisarts langs gekomen om te praten hoe de komende tijd er eventueel uit zou kunnen zien, en hoe ze mij daarin kon begeleiden. Was heel fijn, maar ook zo confronterend.

Wouter haalde die middag de kids uit school, en ik had zo'n opgejaagd gevoel. Dat kwam denk ik  mede door de slechte uitslag. We hebben de auto gepakt en zijn naar "houtsnip" gereden een dagactiviteitencentrum waarin er met verschillende soorten hout prachtige producten worden gemaakt. En ook in opdracht. Nu hebben we samen met de jongens een ontwerp gemaakt voor onze herrineringsdoos. Ik was blij en dankbaar en opgelucht dat we iets hadden gevonden, en dat de kids zo enthousiast waren. Daarna naar de action, want de kids willen graag een foto van mij op hun kamer. Je loopt op wolkjes door een action heen, en er gaat vaak door mijn hoofd heen "mensen jullie moesten eens weten". Of dat ik mensen wil beet pakken als ze chagrijnig zijn en wil zeggen "geniet, elke dag is een geschenk"!.
Maar na de action moest er natuurlijk nog even een heerlijk ijsje worden gehaald met kids bij de Mac, hoppa knop om en geniet. En dat doe ik dan volop ;)
Na de Mac ben ik naar de Samma gegaan, en daar heb ik de eerste bijbels voor Bram en Koen gekocht. Ik ging wederom stuk, maar zo blij dat ik het kan doen.
Zo gaan mijn dagen vaak voorbij, in dankbaarheid, en in verdriet, of met een lach. Als Koen aan mij vraagt "mam wil jij sinterklaas de groeten doen in de hemel ?"

Deze ochtend om 11:00 uur dan aan het infuus. Ik werd omgeven door lieve dokters, verpleegsters, secretaresses,maatschappelijk werk vanuit het ziekenhuis. Ze hebben mij vandaag in de watten gelegd, iedereen is zo begaan met ons. Gaat ook gepaard met een lach en een traan. Dit is als een warme deken. God geeft mij zo die eendjes, mijn engeltjes.

De chemo heb ik goed kunnen verdragen (tot nu toe). En met de gegeven morfine pleisters werd de pijn gelukkig minder, want die was in de ochtend ondragelijk geworden. Nu voel ik mij zelfs beter dan toen ik vanochtend het ziekenhuis binnen kwam.De komende dagen zullen laten zien hoe ik mij blijf voelen en of het aanslaat. Volgende week woensdag zal mijn tweede kuur zijn, daarna een weekje rust.

Vanmiddag heerlijk achter de rolstoel buiten gelopen, genoten van de zonnestralen op mijn gezicht !!!

Liefs Esther

Het is weer gestart.

Troonrede gekeken in het ziekenhuis.

Een mooie houten engel die ik heb gekocht bij Samma